Meldungen

Die Gedenkstätte Ravensbrück trauert um Zofia Pociłowska-Kann. Sie ist bereits am 8. Mai verstorben.

Zofia Pociłowska-Kann wurde am 3 März 1920 in Charkiw geboren. Sie war als Kurierin in Warschau, und später im so genannten »Generalgouvernement« im Widerstand gegen die deutsche Besatzung aktiv. Verhaftet wegen Verschwörung und Teilhabe am bewaffneten Kampf, wurde sie zur Todesstrafe verurteilt. Am 23. September 1941 kam sie in das Konzentrationslager Ravensbrück. Am 15. Mai 1945 kehrte sie nach Warschau zurück.

Im Lager hat sie ihr künstlerisches Talent bei der Anfertigung von Miniaturen entdeckt, die als Geschenke für Mithäftlinge dienten.

Nach der Befreiung hat sie Bildhauerei an der Akademie der Bildenden Künste studiert.

Zofia Pociłowska-Kann gehörte zu den anerkanntesten Künstlerinnen ihres Landes.

»Ich konnte mich«, zitiert ihre Enkelin Weronika sie, »nicht aus dem Lager befreien. Je mehr ich mich auf das Leben, den Tanz und die Kunst geworfen habe, desto mehr konnte ich mich nicht befreien. (...) ich konnte das Leben nicht genießen und Spuren von dem hinterlassen, was war. (...) meine Skulpturen wollen das Leben wieder aufleben lassen. Ich nenne es die Berührung des Lebens. Ich liebe meine Arbeit.«

Die Beerdigung fand am 15. Mai auf dem Warschauer Militärfriedhof statt.

Wir sind in Gedanken bei Zofia Pociłowska-Kann und ihren Angehörigen. Die Welt ist wieder ärmer geworden.

---

Nekrolog w języku polskim autorstwa Elżbiety Kuty, opublikowany po raz pierwszy tutaj

Żegnamy Panią Zofię Pociłowską-Kann, byłą więźniarkę niemieckiego obozu koncentracyjnego Ravensbrück, wielką rzeźbiarkę

Z wielkim smutkiem i żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Pani Zofii Pociłowskiej-Kann, która zmarła 8 maja 2019 roku w Warszawie przeżywszy 99 lat.Zofia Pociłowska- Kann urodziła się 3 marca 1920 roku w Charkowie. Pracę konspiracyjną rozpoczęła w styczniu 1940 r. kiedy wstąpiła do Związku Walki Zbrojnej. Była kurierką w Warszawie, a później na terenie wschodniej Generalnej Guberni (Lublin, Zamość, Nakło, Siedlce). Aresztowana 19 marca 1941 r. w Ursusie pod Warszawą przez lubelskie gestapo, została przewieziona na Pawiak, a następnie do więzienia na Zamku w Lublinie. Została skazana na karę śmierci. 23 września 1941 r. wysłana do obozu koncentracyjnego w Ravensbrück. W Ravensbrück podjęła pierwsze próby rzeźbiarskie, wykonała wiele miniaturowych rzeźb, którymi obdarowywała współwięźniarki, polskich jeńców ze stalagu II A. Z obozu powróciła 15 maja 1945 r. do Warszawy. Ukończyła Wydział Rzeźby w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w czerwcu 1954 r. W życiu kierowała się przykazaniem „Abyście się wzajemnie miłowali” – wierzyła, że takie przesłanie uchroni przed wojną, zniewoleniem, poniżaniem.

Odchodzą dzielne, szlachetne Kobiety, które dla wartości, którymi się kierowały „Bóg-Honor-Ojczyzna poświęcały swoją wolność, a nawet życie.

Zapewniamy, że „Ich głosy nigdy nie zamilkną”- pamięć będzie przekazywana z pokolenia na pokolenie i będzie trwała.

W opiekuńczych ramionach córek przekroczyła próg życia aby stanąć u bram wieczności.

***
Niech Jej Anioły ceramiczne
i te co skrzydła mają ze światła
ukoją duszę zbuntowaną
przeciw złu, które Ją trzyma jak w
potrzasku
niech te Anioły te świetliste
ogarną smutek
omamienie
Niech na swych skrzydłach niosą długo
wtedy odejdzie Jej cierpienie
pod powiekami niech zobaczy
wzgórza o świcie poczuje wiatr
niech na krótką chwilę
uśmiechnie się do Niej cały świat
Aleksandra Kann-Bogomilska,
córka Zofii Pociłowskiej-Kann

Żegnamy wspaniałego człowieka. Rodzinie Zmarłej składamy najszczersze kondolencje.

Z wyrazami żalu i szczerego współczucia.

W imieniu Stowarzyszenia „Rodzina Więźniarek Niemieckiego Obozu Koncentracyjnego Ravensbrück”

Elżbieta Kuta